Let it snow, let it snow
Door: Lotte
Blijf op de hoogte en volg Lotte
14 Maart 2017 | Nepal, Pokhara
De eerste dagen Kathmandu waren vrij overweldigend: één. grote. chaos. De eerste keer in de taxi vanaf het vliegtuig bleek voor iedereen in mijn hostel een hele beleving, variërend van 'even wennen' tot het uitstaan van doodsangsten. Mijn hostel zat in een normale woonwijk, en na drie minuten rond te hebben gelopen was ik al zo'n drie keer verdwaald geraakt. Op de smog na is de stad naar mijn mening ontzettend gaaf, maar ik kwam hier natuurlijk voor de Himalaya, dus op naar de bergen! De busreis was wederom een avontuur (ter referentie voor Laura en Roel: vergelijkbaar met de reis van Theth naar Shkodra.). De bussen en huizen zijn trouwens beschilderd in allerlei prachtige kleuren, dus ik vind het prachtig. Mijn gele kamer is er niets bij.
De Himalaya ben ik gaan trotseren met Kristborg, een meisje dat ik hier ontmoet heb. We waren niet helemaal zeker van onszelf dus we dachten dat het een goed idee was om een gids te nemen. Dat was het niet. Na één dag hebben we hem teruggestuurd (sorry Nemo). Het was niks voor ons: we're strong independent women you know.
Na dag 1 lagen mijn hielen al open; heerlijk. Hikers' problems. Mama zei nog dat ik niet te veel betadine moest gebruiken. Dat advies heb ik direct in de wind geslagen, en er is gelukkig niets gaan ontsteken.
De eerste dagen loop je voornamelijk door een jungle-achtig gebied. De uitzichten zijn prachtig en het is heerlijk warm. Je begint rond 7 uur met lopen, dus ik kijk al vanaf half 10 uit naar de lunch (Kris iets later). Suus, ik doe m'n best om genoeg te eten hoor!
Helaas werd ons grote avontuur na een dag of acht onderbroken door een sneeuwstorm van twee dagen. We konden de Thorong La pass niet over, en het kwam erop neer dat we terug moesten lopen door sneeuw tot onze knieën, in plaats van de ronde afmaken. Ik moet toegeven: een avontuur was het zeker.
Dit brengt me overigens op de voorzieningen op zo'n berg. Ik snap dat je vanuit Nederland denkt aan een lekker Zwitsers chaletje waar je 's avonds gezellig met z'n allen samen kaasfondue gaat eten in een warme kamer. Think again. Een meter sneeuw in twee dagen, en je slaapt in houten huis (met grote kieren en enkel glas), met soms wel en soms geen elektriciteit. Douchen is er niet bij, en soms werkt het water überhaupt niet. Je enige warmte komt van ofwel het fornuis, ofwel het stookkacheltje waar je met z'n allen met je natte spullen omheen gaat zitten. Al met al een hilarische ervaring, en je voelt je echt een zieke bikkel (en dat terwijl de Nepalezen daar natuurlijk gewoon wonen, maar oké).
Echter, zowel de mensen als het eten is hier geweldig. Iedereen spreekt Engels en je hebt ontzettend veel contact met locals. Zo heeft een opaatje ons al uitgelegd hoe we precies het nationale gerecht 'daal bhat' moeten eten, want "Europeanen mengen het nooit!!". Heel leuk! Ze proberen je ook wel eens flink af te zetten, maar als je vervolgens zegt dat je dat niet gaat betalen, moeten ze heel hard lachen. Ook alle kindjes rennen op je af en roepen afwisselend "hello", "namaste", en "sweets sweets sweets?". Schatjes dus.
Doordat we niet verder de Himalaya in konden door de sneeuw, is mijn planning lichtelijk in de war geschopt. Wat de komende twee weken Nepal me gaat brengen ga ik vanmiddag verzinnen. Eerst maar deze busreis afmaken en hopen dat we niet in een ravijn storten (niet overdreven).
Tot later!
De Himalaya ben ik gaan trotseren met Kristborg, een meisje dat ik hier ontmoet heb. We waren niet helemaal zeker van onszelf dus we dachten dat het een goed idee was om een gids te nemen. Dat was het niet. Na één dag hebben we hem teruggestuurd (sorry Nemo). Het was niks voor ons: we're strong independent women you know.
Na dag 1 lagen mijn hielen al open; heerlijk. Hikers' problems. Mama zei nog dat ik niet te veel betadine moest gebruiken. Dat advies heb ik direct in de wind geslagen, en er is gelukkig niets gaan ontsteken.
De eerste dagen loop je voornamelijk door een jungle-achtig gebied. De uitzichten zijn prachtig en het is heerlijk warm. Je begint rond 7 uur met lopen, dus ik kijk al vanaf half 10 uit naar de lunch (Kris iets later). Suus, ik doe m'n best om genoeg te eten hoor!
Helaas werd ons grote avontuur na een dag of acht onderbroken door een sneeuwstorm van twee dagen. We konden de Thorong La pass niet over, en het kwam erop neer dat we terug moesten lopen door sneeuw tot onze knieën, in plaats van de ronde afmaken. Ik moet toegeven: een avontuur was het zeker.
Dit brengt me overigens op de voorzieningen op zo'n berg. Ik snap dat je vanuit Nederland denkt aan een lekker Zwitsers chaletje waar je 's avonds gezellig met z'n allen samen kaasfondue gaat eten in een warme kamer. Think again. Een meter sneeuw in twee dagen, en je slaapt in houten huis (met grote kieren en enkel glas), met soms wel en soms geen elektriciteit. Douchen is er niet bij, en soms werkt het water überhaupt niet. Je enige warmte komt van ofwel het fornuis, ofwel het stookkacheltje waar je met z'n allen met je natte spullen omheen gaat zitten. Al met al een hilarische ervaring, en je voelt je echt een zieke bikkel (en dat terwijl de Nepalezen daar natuurlijk gewoon wonen, maar oké).
Echter, zowel de mensen als het eten is hier geweldig. Iedereen spreekt Engels en je hebt ontzettend veel contact met locals. Zo heeft een opaatje ons al uitgelegd hoe we precies het nationale gerecht 'daal bhat' moeten eten, want "Europeanen mengen het nooit!!". Heel leuk! Ze proberen je ook wel eens flink af te zetten, maar als je vervolgens zegt dat je dat niet gaat betalen, moeten ze heel hard lachen. Ook alle kindjes rennen op je af en roepen afwisselend "hello", "namaste", en "sweets sweets sweets?". Schatjes dus.
Doordat we niet verder de Himalaya in konden door de sneeuw, is mijn planning lichtelijk in de war geschopt. Wat de komende twee weken Nepal me gaat brengen ga ik vanmiddag verzinnen. Eerst maar deze busreis afmaken en hopen dat we niet in een ravijn storten (niet overdreven).
Tot later!
-
14 Maart 2017 - 05:07
Roel:
Love it! Heerlijk dat je je gids hebt weggestuurd, zo ken ik je weer ghehe. Tot later he xxxx -
14 Maart 2017 - 06:24
Ruud:
Lot! Wat een feest om te lezen. Aangezien je zoveel praatjes hebt (met de gids wegsturen als uitblinker) vertouw ik er helemaal op dat het super goed met je gaat. Wat extreem dat het zo snel zo veel kan sneeuwen, je mist alleen een paar grote skis en een heli. Veel plezier met het bedenken van je volgende plan en bedenk daarbij als vergelijkingsmateriaal dat het hier in NL nu 6 uur is en wij gewoon naar ons werk gaan, ook leuk -
14 Maart 2017 - 08:25
MLies:
Wauw! Hoe stoer! Hopelijk heb je de busreis overleefd! Heel veel plezier met het plannen van nog meer vette avonturen. Ik heb nu al weer zin om je volgende verhaal te lezen! Je schrijft zoals je praat, leuk! ;-) Bye sis! -
14 Maart 2017 - 09:55
Esmee:
Wauw Lot klinkt geweldig! Hopelijk vind je een goed alternatief voor de komende 2 weken. Geniet van alles wat je meemaakt en ik hoop snel nog zo'n leuke blog van je te kunnen lezen X Es -
14 Maart 2017 - 10:15
Anouk :
Super leuk om je verhalen te lezen Lot, ik zie meteen je hoofd erbij haha. Geniet van elke dag en ik kijk uit naar je volgende verhaal!! xx Anouk -
14 Maart 2017 - 18:57
Maartje:
Hoi lotte. Ik heb je verhaal gelezen. Wat een avontuur. Succes met je planning. We wachten op het volgende verhaal. Groetjes maartje -
14 Maart 2017 - 19:14
Ritze:
Spannende verhalen. Lot. -
14 Maart 2017 - 21:48
Jaap Driezen:
Hoi Lotte.
Wat een ervaring Lotte toch heel leuk om jou verhaal te lezen , ik kan de eerste paar zinnen van je ook nog zo voor me zien Kathmandu is Echt wel heel wat anders.
Hou ons maar mooi op de hoogte .
Gr jaap -
15 Maart 2017 - 09:20
Gijs:
Heel leuk geschreven, Lot! Ik wacht met smart op je volgende update -
15 Maart 2017 - 09:29
Jack En Monique:
Hé you, strong independent woman! Wat een stoer en funny verhaal. We kijken uit naar je volgende "avonturen van Lotte in Nepal" -
16 Maart 2017 - 07:54
Jannie Doze:
Hallo Lotte,
Al weer 14 dagen onderweg.
Heel erg leuk om dit reisverslag te lezen. Ik zal het zeker blijven volgen.
Succes met de planning en heel veel plezier.
-
24 Maart 2017 - 21:59
Tiemie:
Leuk verhaal Lotte. Ik blijf je volgen. Maak je moeder niet bang met gevaarlijke busreizen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
