Gekke Chinezen?
Blijf op de hoogte en volg Lotte
18 April 2017 | China, Hangzhou
Zoals ik eerder zei is de slogan van Nepal "you come for the mountains, but you come back for the people". Nou, dat zeggen ze dus niet over China. Aan alle kanten hoorde ik over asociale, ranzige chinezen en goor chinees eten. Maar, ik weet niet in welk land deze mensen geweest zijn. Hoe komen ze bij zulke standpunten?
Allereerst, Chinezen kunnen geen Engels, dat is een ding dat zeker is. Reizen is alles behalve makkelijk. Je hebt geen idee waar je naartoe moet, hoe dingen werken, alle borden zijn in het Chinees, en je kunt niemand vragen. Klopt. Maar dat is toch hilarisch? Zo boekte ik per ongeluk een staplaats op een trein van veertien uur. Dat was overigens vooral grappig omdat ik er op tijd achter kwam en de plek kon omruilen voor een bed.
Iedereen probeert je juist altijd te helpen, ook al spreken ze geen woord Engels. Spreken ze echter wel een woordje Engels, dan bieden ze al helemaal hun hulp aan, want met Westerlingen gezien worden is hier extreem cool. Ook wijzen omaatjes me er soms (in het Chinees) op dat mijn schouders aan het verbranden zijn, of dat ik genoeg water moet drinken als het warm is. To be fair, sommige Chinezen die geen Engels spreken krijgen een complete error als je ze iets vraagt, en negeren je dan maar gewoon, maar dat zijn de uitzonderingen.
Ten tweede, China is een groot land met veel mensen. Ze moeten dan ook vaak (en lang) in de rij staan. Dit zie je nogal duidelijk terug in hun gedrag. Voordringen schuwen ze niet, en als ik Chinese jongeren vraag naar dit gegeven, moeten ze lachen en zeggen ze alleen maar "yeah... that's China". Je moet duidelijk overal je plekje verdienen. Zo willen ze overal altijd als eerste zijn, en ze beuken daar graag mensen voor opzij. Dit gebeurt dus ook bij een rij voor een trein waar je gewoon vaste zitplaatsen hebt (waar is de logica?). Maar geloof het of niet, ze bedoelen het niet zo kwaad. Zelfs de meest schattige opaatjes rennen voor hun plekje op dat metrostoeltje.
Dan: het "gore" eten. Onzin! Chinees eten is heerlijk. Fair enough, je kunt soms niet helemaal duidelijk maken wat je precies wilt hebben, en dan krijg je wel eens wat geks, maar dat is juist de charme. Oké, ze eten wel heel veel van hun dieren op, dus je krijgt alles inclusief pezen en stukken vet, maar aangezien er een beest voor dood is gegaan, kan ik het hier eigenlijk alleen maar mee eens zijn.
Ik moet wel toegeven: één goor ding waar ik niet overheen kan komen is het luidruchtige rochelen om vervolgens die klodder spuug lekker op het dichtstbijzijnde stukje vloer te deponeren (zowel binnen als buiten). Ik begrijp dat smog en alles je keel irriteert, maar gát-ver.
Daar staat dan wel weer tegenover dat je hier als een celebrity behandeld wordt. Er zijn hier echt heel weinig Westerse toeristen en immigranten, en dat merk je. Stel je eens voor: je bent in één van de mooiste nationale parken die je ooit hebt gezien (zie foto's). Je staat lekker van het uitzicht te genieten samen met de hordes Chinezen die net vers uit de tourbus zijn gerold. Stel je vervolgens voor dat ík de helft van de tijd de grootste attractie ben. Tientallen foto's, gevolgd door een heleboel "senk joe, senk joe" en "joe are bjoetifol". Meer dan terecht natuurlijk als je het mij vraagt, maar wel heel bijzonder.
Al met al, kan ik alleen maar van dit land houden. Maar als je me vraagt of Chinezen gekkies zijn; een wereldvreemd, homogeen volk met gewoontes die mijlenver van die van ons af liggen, kan ik alleen maar volmondig ja zeggen.
Allereerst, Chinezen kunnen geen Engels, dat is een ding dat zeker is. Reizen is alles behalve makkelijk. Je hebt geen idee waar je naartoe moet, hoe dingen werken, alle borden zijn in het Chinees, en je kunt niemand vragen. Klopt. Maar dat is toch hilarisch? Zo boekte ik per ongeluk een staplaats op een trein van veertien uur. Dat was overigens vooral grappig omdat ik er op tijd achter kwam en de plek kon omruilen voor een bed.
Iedereen probeert je juist altijd te helpen, ook al spreken ze geen woord Engels. Spreken ze echter wel een woordje Engels, dan bieden ze al helemaal hun hulp aan, want met Westerlingen gezien worden is hier extreem cool. Ook wijzen omaatjes me er soms (in het Chinees) op dat mijn schouders aan het verbranden zijn, of dat ik genoeg water moet drinken als het warm is. To be fair, sommige Chinezen die geen Engels spreken krijgen een complete error als je ze iets vraagt, en negeren je dan maar gewoon, maar dat zijn de uitzonderingen.
Ten tweede, China is een groot land met veel mensen. Ze moeten dan ook vaak (en lang) in de rij staan. Dit zie je nogal duidelijk terug in hun gedrag. Voordringen schuwen ze niet, en als ik Chinese jongeren vraag naar dit gegeven, moeten ze lachen en zeggen ze alleen maar "yeah... that's China". Je moet duidelijk overal je plekje verdienen. Zo willen ze overal altijd als eerste zijn, en ze beuken daar graag mensen voor opzij. Dit gebeurt dus ook bij een rij voor een trein waar je gewoon vaste zitplaatsen hebt (waar is de logica?). Maar geloof het of niet, ze bedoelen het niet zo kwaad. Zelfs de meest schattige opaatjes rennen voor hun plekje op dat metrostoeltje.
Dan: het "gore" eten. Onzin! Chinees eten is heerlijk. Fair enough, je kunt soms niet helemaal duidelijk maken wat je precies wilt hebben, en dan krijg je wel eens wat geks, maar dat is juist de charme. Oké, ze eten wel heel veel van hun dieren op, dus je krijgt alles inclusief pezen en stukken vet, maar aangezien er een beest voor dood is gegaan, kan ik het hier eigenlijk alleen maar mee eens zijn.
Ik moet wel toegeven: één goor ding waar ik niet overheen kan komen is het luidruchtige rochelen om vervolgens die klodder spuug lekker op het dichtstbijzijnde stukje vloer te deponeren (zowel binnen als buiten). Ik begrijp dat smog en alles je keel irriteert, maar gát-ver.
Daar staat dan wel weer tegenover dat je hier als een celebrity behandeld wordt. Er zijn hier echt heel weinig Westerse toeristen en immigranten, en dat merk je. Stel je eens voor: je bent in één van de mooiste nationale parken die je ooit hebt gezien (zie foto's). Je staat lekker van het uitzicht te genieten samen met de hordes Chinezen die net vers uit de tourbus zijn gerold. Stel je vervolgens voor dat ík de helft van de tijd de grootste attractie ben. Tientallen foto's, gevolgd door een heleboel "senk joe, senk joe" en "joe are bjoetifol". Meer dan terecht natuurlijk als je het mij vraagt, maar wel heel bijzonder.
Al met al, kan ik alleen maar van dit land houden. Maar als je me vraagt of Chinezen gekkies zijn; een wereldvreemd, homogeen volk met gewoontes die mijlenver van die van ons af liggen, kan ik alleen maar volmondig ja zeggen.
-
18 April 2017 - 20:56
Jack En Monique:
Weer een leuk verhaal Lot, we hebben er van genoten! Wij zijn het helemaal met je eens dat chinees eten lekker is. En ook dat het spugen vies is, ben je al een keer geraakt -
20 April 2017 - 20:49
Tom:
Haha goede vraag "Jack & Monique". Ervaring mee? Leuk stuk Lot! -
20 April 2017 - 20:57
Lisa:
Hahaha Lot wat een leuk verhaal!! En ik vind je ook bjoetifol hoor!;-) kusjes Lisa -
20 April 2017 - 22:37
Marlies Hilbolling:
Wel jouw ultieme kans om ook gewoon een keer ongegeneerd op de grond te spugen! ;-) super leuk verhaal Lot, ik kan me helemaal inleven en meegenieten:D -
22 April 2017 - 19:47
Maartje:
Hallo lotte .leuk verhaal. Succes met het avontuur. Groetjes maartje -
28 April 2017 - 13:34
Jannie Doze:
Met plezier heb ik jouw reisverslag gelezen.
Een beetje frustrerend lijkt me de taal.
Maar uit het verhaal blijkt dat je met handen en voeten begrepen wordt en begrijpt.
Heel veel plezier tussen en met de chinezen. En geniet van de mooie natuur.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
